Vandaag de dag komt een verrassende maar veelzeggende observatie naar voren: de nieuwe generatie lijkt traditioneel ouderschap te verruilen voor huisdieren. Dankzij directe genegenheid, flexibiliteit en beheersbare kosten herdefiniëren millennials en Generatie Z het concept van thuis en familiebanden.
Een onderzoek dat de wereldwijde trend bevestigt.
Volgens een onderzoek van Total.Vet onder 400 kinderloze Amerikaanse millennialvrouwen beschouwt 70% hun huisdier als een vervanging voor een kind. Nog opmerkelijker is dat 69% zegt dat het gemakkelijker is om een huisdier op te voeden dan een kind, en 48% vindt het goedkoper.
Naast de statistieken onthullen de getuigenissen een diepere realiteit: deze dieren nemen een centrale plaats in in het leven van hun baasjes, soms vergelijkbaar met die van een kind. Sommige deelnemers organiseren hun dagelijks leven rond de behoeften van hun huisdier, vieren zijn of haar verjaardag of sluiten een speciale ziektekostenverzekering af. De emotionele band is intens, oprecht en koesterend, en biedt een zachte en bewuste manier van opvoeden, zonder de traditionele compromissen die gepaard gaan met het opvoeden van een kind.
Zuid-Korea: een treffend voorbeeld
Deze trend is ook internationaal zichtbaar. In Zuid-Korea steeg het aantal geregistreerde honden tussen 2019 en 2022 met maar liefst 44,6%, van 2,09 miljoen naar 3,03 miljoen. De verkoop van hondenvoer overtrof zelfs die van babyvoeding. Tegelijkertijd daalde het geboortecijfer naar 0,72 en floreren hondendagverblijven in de grote steden.
Dit fenomeen heeft aanleiding gegeven tot een nieuwe term: "dinkwons" ("dubbel inkomen, geen kinderen, met één of meer huisdieren"), verwijzend naar tweeverdieners zonder kinderen die veel investeren in het welzijn van hun huisdieren. De maatschappij verandert en het overheidsbeleid, dat nog steeds gericht is op het stimuleren van de geboortecijfers, heeft moeite om gelijke tred te houden met deze culturele verschuiving waarbij honden en katten volwaardige gezinsleden worden.
Flexibiliteit, genegenheid en autonomie: waarom deze keuze aantrekkelijk is.
Waarom is er zo'n grote belangstelling voor dieren in plaats van voor het ouderschap? Daar zijn veel redenen voor. Jongeren waarderen de eenvoud van het leven met een huisdier: reizen of uitgaan blijft relatief gemakkelijk, de kosten zijn over het algemeen lager en de genegenheid is direct en onvoorwaardelijk. Het dier is meer dan alleen een metgezel; het wordt een emotionele partner die de behoefte aan verbondenheid kan vervullen zonder de beperkingen die vaak met het ouderschap gepaard gaan.
Deze keuze weerspiegelt ook een herdefiniëring van sociale en familiale normen. Voor velen is het stichten van een gezin niet langer een noodzakelijke stap naar vervulling. Het hebben van een huisdier maakt het mogelijk een sterke emotionele band te creëren, terwijl de autonomie en vrijheid behouden blijven. Dit noemen we 'gekozen ouderschap': een bewuste en positieve manier om in een relatie te investeren, zonder de opofferingen die traditioneel ouderschap met zich meebrengt.
Een blijvende en onthullende trend
Dit fenomeen weerspiegelt ingrijpende veranderingen: economische druk, carrièreprioriteiten, moderne eenzaamheid of simpelweg de wens om voluit te leven. Dieren vullen een emotionele en sociale leegte op en bieden tegelijkertijd een zachte, lonende en vreugdevolle vorm van verantwoordelijkheid. Ze vervangen geen kinderen, maar bieden een volwaardig en bevredigend alternatief voor mensen die op hun eigen manier dagelijks liefde en zorg willen ervaren.
Kortom, de opkomst van huisdieren in moderne huishoudens is geen voorbijgaande trend. Het illustreert een culturele revolutie waarin genegenheid, vrijheid en een positief lichaamsbeeld voorrang krijgen boven traditionele gezinsmodellen. De nieuwe generatie bewijst daarmee dat het mogelijk is om sterke en oprechte banden te koesteren en tegelijkertijd een levensstijl te behouden die bij hen past. Tussen baby's en harige vriendjes lijken millennials en Generatie Z hun keuze te hebben gemaakt: soms is de beste metgezel inderdaad een viervoeter.
Il ne s’agit pas d’une tendance. C’est le résultat d’une gestion de l’administration publique par des économistes (en réalité, des comptables d’entreprise). Les économistes ne voient pas l’enfant et considèrent l’investissement des parents dans son éducation comme une fiction. De ce fait, ils conçoivent les impôts et les pensions comme contraires au système naturel.