Wanneer Generatie Z de term "mon pain" (mijn brood) gebruikt, verwijzen ze niet naar de etalage van de bakkerij of het goudbruine stokbrood van de Parijzenaars. Jongeren zeggen "mon pain" zoals oudere generaties "ma mie" (mijn liefde) zeggen. Deze pakkende bijnaam, een nieuwe taalkundige eigenaardigheid onder mensen onder de twintig, wijst op een ontluikende romance. Deze "pain", een lieflijk alternatief voor "crush", bevredigt de sentimentele honger van pre-tieners die single zijn.
Jongeren, dol op de uitdrukking "mijn brood"
Jongere generaties hebben hun eigen unieke vocabulaire. Je moet in de 21e eeuw geboren zijn om hun taal te ontcijferen en de verborgen betekenis ervan te begrijpen. Hun uitdrukkingen klinken ons soms als onzin in de oren, gesust door uitdrukkingen als "nikkelchroom" en "ça gaze". De singles van vandaag, die nooit het geluid van Tamagotchi's of de ruis van televisie hebben meegemaakt, zijn niet langer " verliefd " op iemand; ze hebben hun "brood".
Als jongeren het over hun 'brood' hebben, hebben ze het eerder over hun crush dan over het hoofdingrediënt van het ontbijt. Nee, ze denken niet aan het warme, verse brood van de bakker, maar aan hun huidige sentimentele verwennerij. 'C'est trop mon pain' kan in de dertigerjaren worden vertaald als 'het is helemaal mijn stijl' . Onze grootouders vroegen ons vroeger of we een 'vriendje' of een 'goede vriend' hadden. Nu vergelijken onze broers en zussen, die TikTok praktisch op hun hart hebben, hun romances met gebak.
We zeggen niet langer "ik heb een zwak voor iemand" of "ik ben verliefd op hem" ; het wordt als "ouderwets" beschouwd. Zelfs de beroemde "crush", die dankzij jongeren in het woordenboek terechtkwam, is uit hun vocabulaire verdwenen. "Brood is in de aanbieding", "Als een brood me negeert, ga ik terug naar de bakker" ... deze uitdrukkingen zijn viraal gegaan en hebben brood zijn oorspronkelijke betekenis ontnomen.
De onverwachte oorsprong van deze uitdrukking
Brood heeft dichters geïnspireerd en Franse uitdrukkingen een zekere frisheid gegeven. Maar als jongeren dit woord hebben overgenomen en er een codewoord voor liefde van hebben gemaakt, dan is dat niet uit honger of een passie voor zuurdesem. Sterker nog, velen zijn onbekend met klassieke broodsoorten zoals Zwitsers brood, amandeldriehoekjes en rozijnenbrood. Hoe is "brood" dan zo diepgeworteld geraakt in hun romantische vocabulaire?
In werkelijkheid komt de term "mon pain" van "nouchi", een Ivoriaanse slangtaal op het kruispunt van talen. Het is niet het eerste woord dat van het Afrikaanse continent is geleend. Jongere generaties, die door hun voorgangers verkeerd begrepen werden, sluipen al zinnen als "je suis en goumin" en "wesh, c'est sah" in hun gesprekken, die lijken op een stroom onomatopee.
In Ivoorkust wordt het woord "pain" (brood) niet alleen gebruikt om naar eten te verwijzen. Oorspronkelijk werd het gebruikt om een aantrekkelijke man te beschrijven: hij zou "knapperig" zijn, als een stokbrood vers uit de oven. Sinds deze ontdekking is de liefdesvocabulaire verweven met die van de bakker, en dat is niet zo onbelangrijk als het lijkt.
Is het vleiend of niet om iemand "mijn brood" te noemen?
Op het eerste gezicht suggereert "mijn brood" misschien dat iemand gewoon een hapje wil eten of een hongertje wil stillen. Een mens reduceren tot een voedingsmiddel kan ook simplistisch overkomen, behalve wanneer dat voedsel verslavend, ongelooflijk troostend en essentieel is voor elke maaltijd. De term "mijn brood" is doordrenkt van tederheid en zit vol goede bedoelingen.
Net als het brood dat rechtop staat in bakkerijen, is onze verliefdheid knapperig vanbuiten en zacht vanbinnen. Het is ons dagelijks plezier, ons emotionele gebakje, dat net dat beetje extra toevoegt aan onze dagelijkse bezigheden. Net als brood op tafel vult het een leegte en voegt het iets extra's toe aan ons leven. Nog een voordeel: brood verveelt nooit. En afhankelijk van wat de persoon ons brengt, passen we de term aan of passen we het gebakje aan. Wanneer de romantiek opbloeit, wordt briochebrood een goed boerenbrood, robuust, authentiek en veelzijdig. Een kleine extra verduidelijking voor mensen van eind dertig: "oud brood" daarentegen roept een vroegere liefde op die niet goed is gerijpt.
Bij het bakken, net als bij de liefde, kost het proces tijd, net als gevoelens. Het vinden van de juiste schoen of het perfecte brood draait niet om het etiket, maar om wat er in onze buik gebeurt.
