Tegenwoordig kiest een groeiend aantal vrouwen ervoor om naar ruimtes te gaan waar alleen mannen en vrouwen zijn, of het nu gaat om sportscholen, zwembaden, openbaar vervoer of recreatiemogelijkheden. Deze trend zet zich voort en wordt steeds duidelijker, gedreven door een oprechte behoefte aan gemoedsrust en vrijheid. Deze evolutie is allesbehalve een terugtrekking, maar juist een emancipatiebeweging die geworteld is in het dagelijks leven.
Een zoektocht naar veiligheid boven alles
De redenen voor deze groeiende belangstelling zijn talrijk , maar één springt er duidelijk uit: de zoektocht naar veiligheid, zowel fysiek als psychologisch. Zoals u weet, blijven seksueel geweld, intimidatie, ongepaste opmerkingen en aanhoudend ongewenst gedrag een realiteit. In deze context willen vrouwen kunnen genieten van eenvoudige activiteiten zonder constant op hun hoede te hoeven zijn. Juist daarom zijn initiatieven voor vrouwen zo belangrijk.
Neem bijvoorbeeld "Lady Swim" in Parijs. Deze zwemsessies alleen voor vrouwen zijn geen rage, maar een concrete reactie op een diepe behoefte: de behoefte om je vrij te voelen om te bewegen, te zwemmen of plezier te hebben in het water zonder je zorgen te maken over wie er kijkt of oordeelt. De bescheidenheid van elke vrouw wordt natuurlijk gerespecteerd, maar bovenal is er een gevoel van loslaten en hernieuwde verbinding met je lichaam, vrij van externe druk. Een vrouw kan zich presenteren zoals ze is, met haar rondingen, haar sterke punten, haar twijfels, en zich volkomen legitiem voelen.
Plaatsen waar het lichaam anders wordt ervaren
Diezelfde geest vinden we terug in sportscholen voor vrouwen. Voor velen kan een gemengde sportschool al snel een ruimte worden waar de mannelijke blik zwaar weegt, waar oordelen de motivatie ondermijnen en waar bepaalde apparaten onbruikbaar worden omdat de sfeer niet uitnodigend is. Omgekeerd bieden sportscholen voor vrouwen een klimaat van vertrouwen waarin vrouwen nieuwe activiteiten durven te proberen, waar ze elkaar soms zelfs aanmoedigen en waar prestaties plaatsmaken voor het plezier van bewegen. Het is een energieke oase die zowel de ziel als de spieren voedt.
Segregatie van geslachten in reis- en vrijetijdsactiviteiten
En gendersegregatie beperkt zich niet langer tot de sport. Het heeft ook gevolgen voor het vervoer, een sector waar onzekerheid bijzonder wijdverbreid is. De optie "Uber Women" bijvoorbeeld stelt vrouwelijke gebruikers in staat een vrouwelijke chauffeur te selecteren. Deze zeer gewilde functie biedt een onschatbare gemoedsrust, vooral bij nachtelijke reizen. Zelfs als de wachttijden langer zijn, wachten velen liever iets langer dan constant alert de stad door te reizen.
Ook de partyscene is zichzelf aan het vernieuwen, bijvoorbeeld met "La Bringue", dat 100% vrouwenfeesten organiseert in Lyon en Nantes. Dit zijn feesten waar mensen dansen, lachen en genieten zonder zich zorgen te maken dat iemand zich probeert op te dringen, te dichtbij komt of opdringerig is. Het is een plek waar vrouwelijke energie vrijelijk stroomt, waar je de vreugde van feesten zonder stress kunt herontdekken.
Een verlangen naar verbondenheid, delen en zusterschap
Naast veiligheid richten ruimtes voor vrouwen zich op een andere krachtige behoefte : de behoefte om erbij te horen. De discussiegroepen en activiteiten die de vereniging "Passer'Elles" in Lille aanbiedt, laten zien hoezeer vrouwen het waarderen om met elkaar in contact te kunnen komen en hun ervaringen, hun leven en hun uitdagingen te delen, zonder onderbreking of mannelijk oordeel. In deze ruimtes van expressie krijgt zusterschap een reële, bijna tastbare dimensie. Daar praten ze, lachen ze, genezen ze samen, soms door problemen aan te pakken die elders onzichtbaar zijn. Het is een toevluchtsoord, maar ook een springplank naar meer zelfvertrouwen en zelfverzekerdheid in de buitenwereld.
Het debat over ruimtes voor één geslacht: een maatschappij die een weerspiegeling is van
De kwestie heeft echter kritiek gekregen. Sommigen zien het als een kloof tussen de seksen of een afglijden naar een vorm van seksuele apartheid. Anderen pleiten voor een vrijwillige mix, waarbij iedereen zelf kan bepalen welke ruimte hij of zij op een bepaald moment nodig heeft. Het debat bestaat en weerspiegelt een samenleving die zich diepgaand bezighoudt met het nadenken over hoe we mensen beter kunnen beschermen, meer kunnen betrekken en meer kunnen respecteren.
Wat uiteindelijk zeker is, is dat de opkomst van ruimtes alleen voor vrouwen een pragmatische en inventieve reactie is op de realiteit die vrouwen ervaren. Het is een manier om je te heroriënteren, je volledig jezelf te voelen, je te bewegen in een ruimte die is ontworpen voor het collectieve welzijn van vrouwen. Wanneer een omgeving is ontworpen voor veiligheid, vrijheid en respect, floreren vrouwen.
