In de sportwereld is er nog steeds sprake van vrouwenhaat, met name op sociale media, waar veel vrouwen de seksistische opmerkingen die ze dagelijks moeten verduren, aan de kaak stellen. Deze aanvallen richten zich voornamelijk op hun uiterlijk, hun kleding en de legitimiteit van de vrouwensport, wat een lastige omgeving creëert voor vrouwelijke atleten. Er ontstaat een beweging van solidariteit en reactie, waarbij atleten zich eindelijk durven uit te spreken.
Terugkerende seksistische kritiek
Vrouwelijke atleten krijgen vaak kritiek omdat ze hun lichaam als "te mannelijk" of "te gespierd" beschouwen. Ook hun kledingkeuzes worden streng beoordeeld, net als de perceptie dat vrouwensporten "saaier" zijn om naar te kijken dan mannensporten. Dit alledaagse seksisme weerspiegelt hardnekkige genderstereotypen in de maatschappij.
Bekijk dit bericht op Instagram
Een collectieve reactie en steun onder atleten
Geconfronteerd met deze eisen, zwijgen vrouwelijke atleten niet langer. Ze gebruiken sociale media om zich te uiten, hun ervaringen te delen en hun trots op hun lichaam en hun sport te bevestigen. Deze uitbarsting van stemmen krijgt positieve reacties van andere atleten, die zich mobiliseren om de zichtbaarheid en waardigheid van vrouwensport te verdedigen. Deze beweging helpt vooroordelen te ontkrachten en versterkt de acties tegen seksisme.
@muaythaimusings #gevechtssporten #misogynie #muaythai ♬ origineel geluid - muaythaimusings
Geweld dat verder gaat dan louter opmerkingen
Seksisme in de sport beperkt zich helaas niet tot kritiek op het uiterlijk. Veel vrouwen worden ook geconfronteerd met psychisch geweld, zelfs fysiek geweld, dat vaak wordt verdoezeld of genegeerd. Iconische figuren zoals de Franse kunstschaatsster Sarah Abitbol, de Algerijnse boksster Imane Khelif en de Amerikaanse turnster Simone Biles hebben geholpen de stilte te doorbreken door de omvang van het probleem aan het licht te brengen en instellingen tot actie aan te zetten.
Uiteindelijk doorbreken vrouwelijke atleten die worden lastiggevallen vanwege hun lichaam en kledingkeuzes nu hun stilzwijgen en vormen ze een verenigd front tegen vrouwenhaat. Vrouwensport, voorbij stereotypen en geweld, krijgt erkenning en respect dankzij deze essentiële mobilisatie. De strijd voor gelijkheid en waardigheid in de sport blijft echter een dagelijkse strijd die moet worden voortgezet.
