Kaia Gerber, model en dochter van Cindy Crawford, heeft online voor ophef gezorgd nadat ze tijdens een uitje in Los Angeles werd gefotografeerd in een strakke sportoutfit. Internetgebruikers beschuldigen haar ervan "buitensporig dun" te zijn en maken talloze wrede opmerkingen onder het mom van bezorgdheid over haar gezondheid.
Een ogenschijnlijk onschuldig uitje, maar toch ontbrandt er een verhit debat.
Kaia Gerber werd gespot in sportkleding tijdens een wandeling met haar hond, zo meldde TMZ. Dit ogenschijnlijk alledaagse moment ontaardde al snel in een controverse toen reacties binnenstroomden, wijzend op haar "extreme dunheid", die als "alarmerend" of "angstaanjagend" werd beschouwd. Haters ontketenden een stortvloed aan oordelen zoals "zak vol botten ", "skeletachtig" of "vel over botten". Sommigen noemden zelfs Ozempic of extreme diëten, waarmee ze ongegronde eetstoornissen insinueerden. Een golf van skinny shaming, puur en simpel.
Bekijk dit bericht op Instagram
Skinny shaming, het omgekeerde spiegelbeeld van body shaming
Terwijl bodyshaming zich traditioneel richt op mensen met rondingen, is skinny shaming de minder bekende variant, die zich richt op mensen die als "te dun" worden beschouwd. Spot, onophoudelijke opmerkingen over voeding en de druk om "aan te komen" maken deel uit van de dagelijkse ervaringen van veel mensen. Net als bodyshaming is deze vorm van stigmatisering gebaseerd op willekeurige lichaamsnormen en versterkt het onrealistische idealen, wat schuldgevoelens en ongemak veroorzaakt. In die zin lijkt skinny shaming het omgekeerde van bodyshaming: het laat zien dat de maatschappij weinig tolerantie heeft voor diverse lichaamsvormen en zowel degenen die de idealen overstijgen als degenen die niet aan de slankheidsnormen voldoen, straft.
Mode en haar normen onder vuur
De mode-industrie promoot al lang slanke figuren, die vaak als ideaal worden beschouwd. Deze obsessie met "extreme dunheid" roept steeds meer negatieve reacties op. Velen uiten oprechte vermoeidheid over de hyperslankheid die regelmatig in de media en reclamecampagnes wordt gepromoot.
Discussies over deze normen beperken zich niet langer tot modebladen: sociale media spelen nu een centrale rol. Ze versterken overhaaste en soms venijnige oordelen over het uiterlijk, terwijl ze tegelijkertijd een stem geven aan degenen die een meer diverse en realistische representatie van lichamen eisen. Dit fenomeen benadrukt de spanning tussen de historische invloed van modetrends en de groeiende behoefte van het publiek aan een inclusiever lichaamsbeeld.
Op weg naar meer online vriendelijkheid
Geconfronteerd met deze excessen is het bevorderen van acceptatie van alle lichaamstypen essentieel om schaamte in al zijn vormen tegen te gaan. Beroemdheden zoals Kaia Gerber staan onder intense professionele druk, en kritiek op hun uiterlijk wakkert alleen maar een toxische cyclus aan. Het is cruciaal om te onthouden dat elk lichaam uniek is en dat lichaamsdiversiteit gevierd moet worden in plaats van gestigmatiseerd.
Sociale media kunnen, met hun directheid en viraliteit, kritiek versterken en onterecht vergelijken met andere platforms, maar ze kunnen ook een krachtig instrument zijn om bewustzijn te creëren en steun te bieden. Een collectief ontwaken zou deze controverses kunnen omvormen tot oproepen tot empathie en solidariteit.
Uiteindelijk illustreert deze controverse rond Kaia Gerber hoe sociale media een oordelende arena kunnen worden, waar uiterlijke kenmerken onder de loep worden genomen en zonder nuance worden bekritiseerd. In plaats van deze schaamte te bestendigen, zouden we een online (en echte) omgeving kunnen creëren waarin vriendelijkheid en acceptatie de norm worden.
