Mélanie De Jesus Dos Santos, een turnster uit Martinique met 7 Europese medailles, waaronder 4 gouden en 4 bronzen op de WK's van 2023, verbrak onlangs haar stilzwijgen in een interview met RTL . Ondanks haar ambities werd ze uitgeschakeld in de kwalificatierondes voor de Olympische Spelen van 2024 in Parijs. Ze beschreef de enorme onzekerheid na de Spelen: sponsors als Dior, LVMH, Adidas en Venus waren verdwenen, waardoor ze geen stabiel inkomen meer had.
Een briljant trackrecord in het licht van de economische realiteit
Ondanks een uitzonderlijke carrière – ze kwam op 12-jarige leeftijd vanuit Martinique naar het Franse vasteland, integreerde snel in het Franse juniorenteam en behaalde vervolgens geweldige prestaties op seniorenniveau ondanks een ernstige blessure aan haar kruisband in 2015 – belichaamt Mélanie De Jesus Dos Santos de hoop van de Franse turnsport. Maar na de teleurstelling van de Olympische Spelen in eigen land, die leidde tot een burn-out onder begeleiding van een psycholoog, psychiater en hypnose, komt de realiteit hard aan: "Vandaag heb ik niets [...] Je gaat van alles naar niets, je voelt je in de steek gelaten," vertelde ze aan RTL.
Omdat ze geen geld heeft voor een appartement, woont ze bij haar ouders. Om in haar onderhoud te voorzien werkt ze als werknemer bij Crégym Martinique. Ze benadrukt dat "gymnastiek geen professionele sport is, je moet winnen om geld te verdienen" .
Bekijk dit bericht op Instagram
Terugkeren naar gymnastiek uit noodzaak in plaats van passie
Aanvankelijk vastbesloten om na Parijs nooit meer een toestel aan te raken – "Ik heb sindsdien geen voet meer in een sportschool gezet", zei ze in juni in het Franse televisieprogramma C à Vous – wordt de kampioene gedwongen terug te keren: "Ook al wil ik niet meer turnen, wat moet ik dan doen? Ik heb nooit gewerkt, ik ken de normale wereld niet." Op 25-jarige leeftijd, zonder diploma of professionele ervaring, dwingt Mélanie De Jesus Dos Santos zichzelf om te doen wat ze kan, en betreurt ze het gebrek aan federale steun na de Olympische Spelen die de overgang had kunnen vergemakkelijken.
Online reacties: massale steun versus harde kritiek
De RTL-video is explosief gestegen in views en heeft een golf van solidariteit teweeggebracht voor deze "noodkreet" over de precaire situatie van niet-professionele sporters, die vaak vergeten wordt na de Olympische schijnwerpers. Ook haters reageerden woedend: "Waanvoorstellingen", "We gaan geen medelijden met haar hebben, ze is jong, ze moet terug naar school", "Hebben je ouders je niet gezegd dat je niet alles op een sport moet inzetten die niet rendabel is?" Deze negatieve reactie onthult de maatschappelijke spanningen rondom vrouwensport en de levenskeuzes van sporters, die vaak over het hoofd worden gezien, ondanks de familiale en persoonlijke offers die ze brengen.
Een oproep om de post-Olympische steun te heroverwegen
Deze getuigenis benadrukt een structureel probleem: het einde van sponsoring na de Spelen, het gebrek aan een vangnet en de toegenomen mentale druk. Mélanie De Jesus Dos Santos pleit impliciet voor betere federale en maatschappelijke steun voor atleten aan het "einde van hun cyclus", waarmee ze haar strijd transformeert tot een nationaal debat over de waarde van topsport voor amateurs.
Bekijk dit bericht op Instagram
Het verhaal van Mélanie De Jesus Dos Santos legt de kwetsbaarheid van de topsport bloot: achter de uitmuntendheid, de discipline en de medailles gaan fragiele trajecten schuil, afhankelijk van resultaten en mediazichtbaarheid. Haar getuigenis, verre van een op zichzelf staand geval, herinnert ons eraan dat veel atleten opereren binnen een onzeker economisch model, waarin sportieve erkenning noch financiële stabiliteit noch een soepele overgang naar een nieuwe carrière garandeert. De golf van emotie – variërend van empathie tot onbegrip – die op sociale media losbarst, onderstreept de dringende noodzaak om de status van Franse atleten te heroverwegen.
